UNUTULMAMASI GEREKENLER

Baskı Altındaki Anne-babalar:

- Ne olursa olsun her zaman, sakin olup, önce neler olduğunu anlamak gerekir.
- Nasıl hissettiğinize dikkat edin.
- Neden böyle hissediyor olabilirsiniz?
- İhtiyaç duyduğunuz tek şey sadece dinlenmek mi?
- Sorun gerçekten çocuklar mı, yoksa başka bir şey mi var? Bu durumda yardım alarak sorunu çözmek ve başka bir sorun yüzünden çocuklardan acısını çıkarmamak gerekir.
- Karşılıklı sesler yükseldiğinde, bir molaya ihtiyaç var demektir.
- Asla kötü davranışlara tepki verilip, iyi davranışlar görmemezlikten gelinmelidir.
Bu çocuk görmezden gelinse ve uslu duran kardeşleri ödüllendirilse ne olurdu düşünün. Kendinizi onun yerine koyduğunuzda ne hissediyor olabilir? Onu dinlediniz mi?
Buna benzer durumlarla daha önce nasıl başa çıkmıştınız hatırlayın. Şimdi de işe yarayabilir mi?
- Olumsuz düşüncelerden, kötü düşüncelerden arınmalıdır. (ben kötü bir baba/anneyim gibi) - Herkesin kötü günleri olabileceğini unutmayın.
- Bir fincan çay, kısa bir yürüyüş ya da hafif bir müzik için zaman ayırmak işe yarayabilir.
- Güçlü olduğunuz yönleriniz nedir? Hatırlayın.
- Yapılan planlara bağlı kalmak, tekrar kontrolü ele geçirmeye yarayacaktır.

Unutulmaması Gereken Noktalar:

- Sorunun ne olduğunu yakın bir dost ya da çocuğun öğretmeniyle birlikte bulmaya çalışmak işe yarar.
- Başarısız olunduğunda yardım alınmalıdır.
- Çocuk, kötü davranıştan ayrı tutulmalıdır.
- Bir günce ile çocuğun davranışları bir süre izlenebilir.
- Parlak anlar bulunmalıdır.
- Eleştiri ve suçlamalardan uzak durmak gerekse de, davranışlara sınır koyma konusunda kesin olmak gerekir.
- Çocukla olumlu bir ilişki kurmak, özsaygısına katkıda bulunmak, iyi davranışları öğretmek, gerçekçi sınırlar belirlemek ve tutarlı olmak gereklidir.
- Anne-babaların, çocuk üzerinde büyük etkisi olduğu unutulmamalıdır. Fark yaratmak için hiçbir zaman geç değildir.

ÖZETLE…

Sorunlu davranış kimin belirlenmelidir. Çocuk hakkında mantıksız bir şekilde şikâyetçi olan anne-baba mı, yoksa başka biri mi? Mantık dışı şikâyetler de bulunan anne-baba ise: stresli, sıkıntıda ya da yorgun mu olduğuna dikkat etmelidir. Dinlenmek, düşünecek zaman yaratmak, eş-dost, aileyle konuşmak, yardım almak, eğlenceli etkinlikler planlamak yararlı olur. Şikâyet eden bir başkası ise: şikâyet eden kişi ile konuşulmalı, anne-baba kendini ve çocuğunu savunmalıdır. Ayrıca yardım stratejileri kullanmayı denemek ve doktordan yardım almak gerekir.

Mantık sınırları içerisinde bir şikâyetse, çocuğun davranışlarının nedenlerinin bilinip bilinmediğine bakılmalıdır. Bilinmiyorsa, çocukla ve diğer kişilerle konuşmak, günce tutmak işe yarar. Tıbbi sorunlar dâhil edilmemelidir. Biliniyorsa, sorunların altında yatan gizli nedenlerle ilgilenilmelidir. Örneğin, okulda şiddete mazur kalmak gibi.

Davranış yönetim stratejileri kullanılabilir.
Uzun süredir var olan bir sorun ise, anne-baba’nın kendisini ya da çocuklarını suçlamamalıdır, bir araya gelip, sorunlarla birlikte başa çıkılabilir, aileyle, dostlarla ya da diğer ailelerle konuşulabilir, stratejiler paylaşılabilir.

Sorun devam ederse, ciddi boyutlara ulaşır ve kaygılandırırsa, doktora, okuldaki sağlık görevlilerine, gerekirse bir çocuk psikologu ya da psikiyatrisine başvurulmalıdır.

Mine Çelik
Psikolojik Danışman

Çocuk ve Genç
Psikolojik Danışma ve Psikiyatri Merkezi


http://www.ergenlik.org/
http://www.cocukpsikiyatrisi.net/
http://www.cocukvegenc.com/
http://www.dikkat-eksikligi-tedavisi.com/
http://www.dikkat-eksikligi.net/
http://www.cocuk-psikolojisi.com/